2023
olej na płótnie
80 x 105 cm
Cena wywoławcza: 5 000 zł
Martyna Borowiecka łączy rzeczywistość z krainą wyobrażeń, ukazując w onirycznych, iluzjonistycznych obrazach własną wizję kobiecości.
Obraz Łuska szczęścia powstawał na przełomie 2022 i 2023, w trudnym okresie zarówno pod względem geopolitycznym, jak i prywatnego życia malarki. Borowiecka pragnęła nadać pracy funkcję magiczną, symbolicznego odczarowania zła obecnego na świecie.
Ze względu na czas pracy nad obrazem – w okresie przesilenia zimowego oraz świąt Bożego Narodzenia, dzieło nabrało dla artystki symbolicznego charakteru, będąc życzeniem pomyślności na nadchodzący rok. Na wzór tradycji wkładania łuski z wigilijnego karpia do portfela jako znaku dobrobytu, Borowiecka przedstawiła autorską interpretację martwej natury, w której ryba wskakuje do portmonetki. Kompozycja ta nie ogranicza się wyłącznie do tematu dobrobytu materialnego. Artystka odwołuje się tu do polskich zwyczajów świątecznych, przywołując atmosferę ciepła rodzinnego i emocjonalnej bliskości.
Charakterystyczna dla jej twórczości przewrotność znajduje odzwierciedlenie w centralnym punkcie obrazu, w postaci krwistej kropelki ściekającej z pustego kielicha. Podobnie jak w innych pracach artystki, w których pojawiają się puchary, filiżanki, flakony utożsamiane przez Borowiecką z kobiecością, w szczególności z macicą, tu również występuje kielich, symbolizujący cielesność kobiety. Z kolei ciemny flakon perfum z napisem „Boys lie” przyjmuje funkcję przestrogi, kierowanej od artystki w stronę innych kobiet.
Martyna Borowiecka (ur. 1989) to malarka, absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. Od 2019 posiada tytuł doktory. Jej wystawy indywidualne oraz grupowe odbyły się m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu (2024), Galerii Miejskiej we Wrocławiu (2024), BWA Kielce (2019), MSN (Warszawa, 2019), Pamoja Goods (Kraków, 2019).
Uczestniczka XVIII Triennale Malarstwa w Kownie (2024) oraz 18. Przeglądu Sztuki SURVIVAL (2020). Rezydentka Pienkow Art Residency (2018). Dwukrotna laureatka Grand Prix w konkursie „Przedwiośnie” (2014), (2019), VII Triennale z Martwą Naturą (2015), Nagrody Równorzędnej przyznanej w I Biennale Lubelska Wiosna (2021).
