W swojej twórczości pochodzący z Ghany Ibrahim Mahama analizuje cykle handlu, pracy i globalnej wymiany, zadając pytania o to, jaką rzeczywistość można stworzyć z porażek przeszłości. Artysta zastanawia się, „jak ożywiać duchy w czasach kryzysu… Czy możliwe jest wyobrażenie sobie przyszłości, biorąc za punkt wyjścia śmierć i rozkład?”
NANDANBIA to monumentalne dzieło wykonane z worków jutowych, będące częścią długoletniego cyklu Mahamy, badającego drugie życie odpadów oraz historie, jakie w sobie niosą. Jak inne prace z tej serii, NANDANBIA powstała w Ghanie przy udziale lokalnych współpracowników, wykorzystując zużyte worki, niegdyś służące do transportu kakao, węgla drzewnego i innych towarów. Materiały noszą ślady ludzkiej pracy, przemieszczania się i pamięci.
Mahama w swojej praktyce artystycznej stara się redefiniować społeczną rolę sztuki. Artysta założył dwie przestrzenie poświęcone promocji sztuki współczesnej i edukacji poprzez projekty wspólnotowe: Savannah Centre for Contemporary Art oraz kompleks Red Clay Studio. Oba ośrodki mieszczą się w jego rodzinnym mieście Tamale, w Ghanie, i zachęcają odwiedzających – w tym wiele lokalnych dzieci – do projektów artystycznych z użyciem materiałów z odzysku, poznawania historii pracy i wyobrażania sobie jej przyszłości.
Ibrahim Mahama (ur. 1987) to ghański artysta współczesny, znany z monumentalnych instalacji wykonanych z przetworzonych worków jutowych, w których podejmuje tematy globalnego handlu, pracy i historii postkolonialnych. Jest także założycielem Savannah Centre for Contemporary Art (SCCA) oraz Red Clay Studio. Mahama brał udział w najważniejszych wydarzeniach artystycznych na świecie, takich jak documenta 14 (2017) i Biennale w Wenecji (2015, 2019), oraz realizował projekty w instytucjach takich jak Barbican Centre i Whitechapel Gallery w Londynie. W 2023 roku został mianowany dyrektorem artystycznym 35. Biennale Grafiki w Lublanie. Uczestniczył także m.in. w Biennale w Szardży (2023), 18. Międzynarodowym Biennale Architektury w Wenecji (2023), wystawach na The High Line w Nowym Jorku (2021), University of Michigan Museum of Art (2020) i Centre Pompidou w Paryżu (2020).
Reprezentują go galerie White Cube oraz Apalazzo Gallery.
